•  'जनअदालत'का सम्पूर्ण निर्णय  सार्वजनिक गर।
•  संक्रमणकालिन न्याय संयन्त्रहरुलाई प्रमाण संकलन सहयोग गर ।
•  'द्वन्द्वकालका अपराध अनुसन्धानमा प्रहरीलाई सघाऊ।
 

३ कात्तिक २०६० को राति करीब ८ बजे माओवादी कार्यकर्ताले चन्दा नदिएको रीसमा गाउँ घेरेर कपिलवस्तु धनकौली–२ का रामरक्षा चौधरीको गोली हानी हत्या गरे, घर र ट्याक्टर आगो लगाएर ध्वस्त पारे र साहिंलो छोरा हरिरामलाई अपहरण गरे। २८ वर्षीय हरिरामलाई माओवादीले बेपत्ता पारेको नौ वर्ष बितिसक्दा पनि उनको अवस्थाबारे घरपरिवार बेखबर छ। श्रीमान्को हत्या र छोरो बेपत्ता भएको शोकले विक्षिप्त ज्ञानमतीको पनि गत वर्ष निधन भयो। बेपत्ता श्रीमान् फर्केर आउने आशमा नौ वर्ष बिताएकी उर्मिलाको यस वर्षदेखि पहिरन फेरिएको छ। माओवादीले हरिरामलाई लडाकू शिविरमा राखेको हुनसक्ने झिनो आशा पालेर बसेका परिवारजनमा लडाकूको समायोजन भएर शिविर खाली भइसक्दा पनि नफर्केपछि आउने आशा मरेको छ। मृत्युको पुष्टि नहुँदा हिन्दू संस्कार अनुसार काजकिरिया हुनसकेको छैन। जेठा दाजु रामउजागिर चौधरी भन्छन्, “कुर्दाकुर्दा आशै मर्‍यो, अब मरेको ठानेर माघमा अन्तिम संस्कार गर्नेछौं।” बाबुको हत्या र भाइको अपहरणपछि गाउँबाट विस्थापित रामउजागिर शान्ति सम्झौतापछि घर फर्केका हुन्। अहिलेसम्म कुनै क्षतिपूर्ति नपाएको चौधरी परिवार न्यायको प्रतीक्षामा छ। 

 

मुकेश पोखरेल, कपिलवस्तुमा