हृदयमा मधु हजुर, अधरमा हाँसी

विश्वकवि ! बोलिरै’छौ –आमी भालोवासी

     आमी भालोवासी 

आज स्वर्णप्रभातमा रविलाई देखेँ

रविबिम्बभित्र त्यही छविलाई देखेँ

तिमी आफ्ना सिर्जनामा सधैँ अविनाशी

विश्वकवि ! बोलिरै’छौ –आमी भालोवासी

आमी भालोवासी

सागरका लहरमा बहिरै’छौ तिमी

विश्वप्रेमको वीणा बजाइ गाइरै’छौ तिमी

सौन्दर्यका तरङ्गमा सत्यजस्तै भासी

विश्वकवि ! बोलिरै’छौ –आमी भालोवासी

आमी भालोवासी

प्रास्रास्रवीत् कविः सिन्धोः ऊर्मौ अधिश्रितः ।

कारुँ बिभ्रत् पुरुस्पृहम् ।

ऋग्वेद

तैरिरहेछ कवि सिन्धुका लहरहरूमा चढेर

विश्वमनोहारी वीणा बजाउँदै ।

माधव घिमिरे